Zihinlerde Oluşturmaya Çalıştığımız Bir Parça İyilik, Güzellik ve Nitelik Çabası…

Elif kardeşimiz 13 Nisan 2025’te saat 04.00 civarı Isparta’nın Gönen ilçe girişinde meydana gelen kaza sonucu fena âlemine veda etti.
Çok sevdiğimiz kardeşimiz can emanetini, emaneti kendisine bahşedene teslim ederek bu dünya sınavını tamamlamış oldu.
14 Nisan’da kendisini toprağa verdik.
Her zaman sığındığı rahman ve rahîm olan Rabbine havale ettik.

Elif, uzun yıllar beraber çalıştığımız öğrencimdi.
Sadece öğrencim değil, ötesinde bir evladımdı.
Hak ve hakikat arayışımızda yoldaşımızdı.
Yaptığımız çalışmalarda arkadaşımızdı.
Son on beş yıldır akademik çevremde en fazla istişare ettiğim üç beş insandan biriydi.
İyilik, güzellik ve nitelik tasavvurumuzun bir aktörüydü.

Karakterli, dik duruşlu, inançlı ve değerli bir arkadaşımız bu dünya imtihanını tamamlamış oldu.
Vakitsiz ölüm demiyorum, inanıyoruz ki her şeyin vakt-i merhun’u vardır.

Ölümün genci yaşlısı olmaz.
Ölümün erkeni geci olmaz.
Ölümün ansızı zamansızı olmaz.
Ölümün iyisi kötüsü olmaz.
Ölümün ancak hayırlısı olur.
Bizim için neyin hayırlı olduğunu Allah bilir..

İnsanın iyisi ve kötüsü vardır.
İyi ya da kötü her insan bir şekilde ölür.
Yüzleşmemiz gereken gerçek şu ki; her nefis ölümü tadacaktır.
Hepimiz bir gün öleceğiz.
Belki Elif kardeşimiz gibi, apansız.
Belki hiç “olmayacak” dediğimiz zamanda.
Belki bir gündüzde, belki bir gecede.
Belki yakında belki uzakta..
O bizim bilgimiz dışında.
Allah’ın takdiri nerede ve ne zamansa, orada ve o zamanda.

Ecel ne erken ne geç, tam vaktinde gelir.
Can emanetini sizden alır ve götürür.

Bizler için ölüm bir yok oluş değildir.
Arkada kalanlara geçici bir vedadır.
Fâni kapının kapanması bâki kapının açılmasıdır.

Her ölüm haberi gibi Elif’in vefatı da bizim için bir ders niteliğinde.
En vurucu, en sarsıcı, en acı ders..

Ölüm müthiş bir oyunbozandır.
Dünyalık hesapların içinden geçer.
Bütün hesaplar bozulur.
Tüm planları altüst eder.
Hayatımız allak bullak olur.
İçimize bir ağı oturur.
Dünyaya dair iştahımız kaçar.
Normal zamanlarda dört elle sarıldığımız ne varsa anlamsızlaşır.

Elif veda ederken hepimizi sarstı.
Yüreğimizi parçaladı.
Tüm kurgularımızı bozdu.

Elif, bir elif miktarı ömür sürdü.
O adı gibi elif’ti.
Karakterli bir duruşu vardı.
Hep dimdik durdu.
Bir gâyesi vardı, bir derdi vardı.
Gâyesi uğruna verdiği bir mücadelesi vardı.
Hayatı doğrunun, hakkın ve hakikatin yanında olma mücadelesiyle geçti.
Zaman zaman kötü insanların hedefi oldu.
Bu uğurda birçok zorluğa katlandı.

Okuma ve öğrenme arzusu vardı.
Yazma, anlatma ve öğretme heyecanı vardı.
Az zamanda çok kişinin ruhuna dokundu.
Hayatı zirvede bıraktı.

Onun bu dünyalık hatırasına sahip çıkacak çok insan var.
Arkasından dua edecek çok insan var.
Taziye için arayanların söyledikleri ve söyleyemediklerinden anlıyoruz bunu.

O bizim yaşadığımız sürece  aramızda manevi olarak var olmaya devam edecek arkadaşımız..
O bizim sadece bu dünyada kalmayıp ötelere uzanacak kardeşimiz..

Cenazesinin başına davet ettiler.
Belki birkaç kelam etmek isterim diye.
Ne söyleyebilirdim ki ya da nasıl söyleyebilirdim!
Onca yaşanmışlıklar film şeridi gibi geçti.
Kelimeler boğazıma düğümlendi.
Sesim kesildi, konuşamadım..

Toprağa verdikten sonra dünden bugüne iki kere kabrinin yanındaki yoldan geçtim.
Eğer selamsız geçersem “Hocam, beni unuttunuz mu?” diyeceğini hissettim.
Artık o yoldan ne kadar geçeceksek hepsinde onu selamlayarak geçeceğiz.

Elif iyi bir insandı.
Biz onu iyi biliyoruz.
İyi olduğuna şahidiz.

Allah bu şahitliğimizi onun afv ve mağfiretine vesile kılsın.
Elif kardeşimizin uhrevi yolculuğunu kolaylaştırsın.
Ona rahmetiyle muamele etsin.
Eşine, annesine, babasına, kayınpederine, kayın validesine, evladı Selim Ege’ye, öğrencilerine, tüm sevenlerine sabır versin..

Hayat veren (el-Muhyî) de, öldüren (el-Mümît) de, öldükten sonra dirilten (el-Bâ’is) de Allah’tır.
Biz de O’na inandık, O’na teslim olduk. 
Elif kardeşimizi de O’nun afv, mağfiret ve merhametine havale ediyoruz…

15 Nisan 2025